Rüyada tutulan günlüğün sayfaları gibi

Mehmet Sinan Kuran’ın işleriyle ilk karşılaştığınızda, gerçeklikle bağlarınız kısa devre yapar. Çizgiler, sözcükler, desenler ve düşler; hepsi bir arada ama hiçbirine tam olarak ait değil gibi. Kuran görsel anlatının sınırlarını zorlayan, katman katman açılan, hem kişisel hem kolektif bilinçle beslenen bir dünya kuruyor. Bu dünyada mantık ikinci plana düşüyor; yerine sezgi, ironi ve merak geçiyor.