Aile bazen sığınağımızdır, bazen de prangamız. Bazen kendimizi yegane güvende hissettiğimiz yerdir, bazen de kendimizi geliştirmek istedikçe bizi kısıtlayan ve kıskaçlarıyla sıkıştıran bir düzenek. Ailesizlik insanda büyük yaralar açabileceği gibi bazen de aile en büyük yaralara sebebiyet verir. Koşullar, ekonomik şartlar, sınıfsal statü, içinde yaşadığınız coğrafya, hepsi birleşince ortaya farklı hikayelerle yaralanmış insanlar çıkıyor. Her birinin yaraları farklı yerlerde olsa da ortak nokta ‘yaralı insan’. Romancı işte tam burada koşuyor pansuman yapmaya. Tek tek hikayeler anlatıyor bize. “Bak bu da var, bu da yaşandı ama hepsi geçiyor” demek istercesine ince ince örüyor anlatısını.
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim
