Sanatın ve yazının insan ruhuna etkisi

Bir müze hayal edelim… İçinde Caravaggio, Goya, Velazquez, Manet, Friedrich’in en ünlü eserleri olsun. Gözümüzü alamadan seyrettiğimiz, yüzlerce yıllık şaheserler… Bazılarının önünde daha uzun kaldığımız, bir uzaklaşıp bir yakınlaşırken hayallere daldığımız, farklı dönemlerde, farklı akımlarla ancak her daim birbirlerine selam durarak yaratılmış o şaheserler. Şimdi de kadrajımızı Caravaggio’nun güzelliğinden ve estetiğinden yere doğru kaydıralım. Bir kadın. Canla başla yerleri siliyor. Cam gibi parlıyor yerler. Kadın yerleri paspasladıktan sonra duvarlara geçiyor. Siliyor, siliyor, siliyor. Kadını görmüyoruz. Görünmez bir varlık ya da bir hayalet olduğu için değil. Oraya o tabloları seyretmeye gelen insanların “sınıfsal” ve “mesleki” olarak ilgisini çekmediği için.