Işıklar kapalı, etrafı bir ney sarıp sarmalıyor. Usul usul mırıldayan bir kedi gibi içimizi ısıtan müzik, neyzenin söylemediklerini tek nefeste anlatıyor. Salon ağzına kadar dolu ancak çıt çıkmıyor. Sanki herkesin söylemek istediği şeyi ney, tek bir seferde söylüyor. Dinlerken, karşımızda yükselen yarım küre üzerine Uğur Yücel usul usul yürüyor. Yerkürenin tepesine çıkıyor ve haykırıyor “Bilsem başıma gelecekleri, gelir miyim bu dünyaya sanki!” Neyzen’in kimseye eyvallahı olmadığını ilk saniye anlıyor seyirci.
02.12.2022 04:30
‘Hiç’liğin hükümdarı Neyzen Tevfik
Uğur Yücel’i yıllar sonra sahnede görmenin yanında, onu Neyzen Tevfik olarak görmenin tadı bambaşka
İnteraktif bir 19. yüzyıl oyunu
17 Mayıs 2024
Senfonik bir kutlama gibi
03 Mayıs 2024
60. sanat yılında Devrim Erbil’in İstanbul’u
26 Nisan 2024
Devekuşu Kabare ölmedi artık bir müzede yaşıyor
12 Nisan 2024
Neden artık kitap okuyamıyoruz?
Tüm Yazıları
05 Nisan 2024