Yeni yılın ilk yazısını 2011 tarihli bir öykü kitabına ayırmak istedim. Ama kitaba geçmeden küçük bir not: Son on yılda öykü alanında çok değerli kitaplar yayımlandı, yeni isimler edebiyat dünyasındaki yerlerini aldı. Öykü kitaplarının, romanların ezici piyasa üstünlüğünde hak ettikleri yeri bulup bulmadığı ayrı bir yazının konusu. Dilerim 2023 daha çok öykü kitabının, daha fazla okurla buluştuğu bir yıl olur.
Yalçın Tosun’un ikinci öykü kitabı Peruk Gibi Hüzünlü, 2011 yılında YKY tarafından yayımlanmıştı. İlk kitabı Anne, Baba ve Diğer Ölümcül Şeyler ile büyük beğeni ve 2011 Notre Dame de Sion Edebiyat Ödülü’nü kazanmıştı Yalçın Tosun. Etkileyici bir adı var kitabın. Bu isimle aslında daha önce Mabel Matiz’in bir şarkısıyla tanışmıştık. Yalçın Tosun’un 9 Nisan 2008’de Üsküdar’da yazdığı bir şiire, Matiz’in yazdığı notalarla gelmişti bu şarkı. Daha ilk akorun tınılarıyla, gitarın o hüzünlü arpejiyle bir yara büyüyor dinleyenin ruhunda. Sonra Yalçın Tosun’un dizeleri geliyor:
06.01.2023 04:30
Cambaz ipinde yürüyen çocuklar
Yalçın Tosun imzalı Peruk Gibi Hüzünlü, altı çizilecek cümleler yazmak kaygısından uzak bir yazarın, altı çizilmiş cümlelerle dolu öykü kitabı…
