Şahane bir şey okumak

Sezen Aksu’nun bir şarkı sözünün ihbar edilmesiyle başladı süreç. Üstelik 2017 tarihli bir şarkıydı söz konusu olan: “Şahane Bir Şey Yaşamak”. İhbarcı sosyal medya kullanıcıları, milletvekilleri, Diyanet-Sen şubeleri çıktı ortaya. Ankara’da bir grup, Sezen Aksu hakkında suç duyurusunda bulundu ve adliye önünde açıklama yaptı. Diyanet İşleri Başkanlığı da girdi devreye. Başkanlığın Sezen Aksu’ya “uyarısı” şuydu: “(…) maksadı, niyeti ve bağlamı ne olursa olsun İslam’ın seçkin, önder ve örnek şahsiyetlerine dair söylenen her cümlede, yapılan her açıklama ve yaklaşımlarda son derece hassas ve dikkatli olunması gerekmektedir. Dini şahsiyet, sembol ve değerlerle ilgili özensiz tutum ve davranışlarda bulunulması, en hafif tabirle saygısızlıktır.” Elbette hemen bir karşı cephe oluştu ve “Sezen Aksu yalnız değildir” sesleri yükseldi. O suç duyurusunda bulunanların, yakınlarının, komşularının bile en azından birkaç şarkısını ayıla bayıla dinlediği Sezen Aksu için “yalnız değildir” etiketinin açılmasına bile gerek yokken, kar topu büyüyüp çığ olmuştu bile. Tabii bir de “Dünya yıkılsa Sezen Aksu’yu savunmam, kendi başının çaresine baksın,” diyenler vardı sosyal medyada. Konu Sezen Aksu ya da bir şarkının sözü değil, konu düşünce özgürlüğüydü oysa. Kısacası geçen hafta 2017 tarihli bir şarkının bir satırlık sözüyle çarşı-pazar karıştı: İhbarlar, suç duyuruları, parmak sallamalar, tehditler, ayrışmalar falan filan… Saçmalık!