Ebu Saif: Ölürken uyanık olmak istiyorum

Artık burada kalamayız. Son iki gece top mermileri kaldığımız evin penceresinin önünden geçti. İsrailliler her dakika daha da yaklaşıyor. Kampın dış bölgelerinin çoğu şu anda tamamen işgal altında. Kuzeyden gelen askerler bir gecede birkaç sokak daha yaklaştı. Sokaklar kesintisiz tank atışlarıyla dövüldü. Gözümü bile kırpamadım. Savaşın büyük bölümünde bizimle birlikte olan kardeşim Muhammed’e “Ölürken uyanık olmak istiyorum” dedim. “Nasıl öldüğümü görmek istiyorum.” Oğlum Yaser yatmadan önce her zamankinden daha çok korktuğunu söyledi. Son 45 gündür olan bitene karşı büyük bir güç gösterdi ama hepimizin bir sınırı var. “Bakalım” dedim ona. “Sabah karar vereceğiz.”