ABD’de yapılan araştırmalara göre 18 ila 29 yaş arasındaki her üç Amerikalıdan birinin dövmesi var. Ancak dövme için kullanılan mürekkeplere dair çok az şey biliniyor. Bu yüzden kimyagerler şimdi popüler dövme mürekkeplerini analiz etmeye başladı. Ancak keşfettikleri şeyler çok iyi değil. Binghamton Üniversitesi'nde Anorganik Kimya bölümünde yardımcı doçent olan John Swierk, boyaların bileşenleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için farklı dövme mürekkeplerini kimyasal olarak analiz eden bir araştırma projesine liderlik ediyor.
Amerikan Kimya Derneği'nin (ACS) Chicago'daki toplantısında Swierk, ekibinin dövme mürekkebi çalışmasının şimdiye kadar ortaya çıkardığı bazı verileri sundu. Swierk, “Mürekkeplerden birine her baktığımızda, bizi duraklatacak bir şey bulduk” dedi.
Kanser riski
Örneğin, kimyagerler şimdiye kadar araştırdıkları mürekkeplerin neredeyse yarısında azo boyaları olarak bilinen bir pigment türü tespit ettiler. Bu moleküller güvenli olsalar da, derideki bakteriler tarafından veya güneşe maruz kalarak UV ışığının bir sonucu olarak potansiyel kansere neden olan bileşiklere dönüşebilirler.
Problem özel üretim rotasının olmaması
Mürekkeplerin çoğu güvenli olsa da, ilgili herhangi bir malzemeyi kullanmaları endişe verici. Potansiyel olarak tehlikeli materyaller, insan vücudunda kullanılması amaçlanan mürekkeplerde nasıl bulunur? Swierk'e göre sorunun bir kısmı, dövme mürekkepleri için özel bir üretim rotasının olmamasından kaynaklanıyor. Swierk, “Büyük şirketler boya ve tekstil gibi her şey için pigment üretiyor. Aynı pigmentler dövme mürekkeplerinde de kullanılıyor” dedi.
Yeterli düzenleme yok
ABD Gıda ve İlaç İdaresi’nin (FDA) dövme mürekkebinde kullanılan malzemeler hakkında şaşırtıcı derecede az yönergesi bulunuyor. Dövme mürekkepleri deri altına enjekte edilse bile kozmetik grubunda sınıflandırılıyor. Bir güvenlik sorunu gündeme geldiğinde ayrıntılı olarak incelenebiliyor ancak bu standart bir prosedür değil.
Hücre zarından geçecek büyüklükte
Swierk'in ekidi , ilgili özelliklere sahip kimyasallar bulmanın yanı sıra, mürekkeplerdeki parçacıkların boyutuyla ilgili bir sorun da fark etti. Bazıları, bir milimetreden on bin kat daha küçük olan 100 nm'den daha küçüktü. Bu bulgulardan endişe duyan Swierk, ”Bu büyüklükteki parçacıklar hücre zarından geçebilir ve potansiyel olarak zarar verebilir” diye ekledi.
Araştırma grubu hala farklı mürekkepler hakkında veri toplama sürecinde ancak What’s In My Ink? (Mürekkebimde ne var?) adlı sitelerinde bazı bilgileri yayınladılar. Swierk, “Bu verilerle tüketicilerin ve sanatçıların bilinçli kararlar vermelerini ve sağlanan bilgilerin ne kadar doğru olduğunu anlamalarını istiyoruz” dedi.
