Orta Doğu'da kartlar yeniden dağıtıldı. İran ve İsrail arasında uzun süredir devam eden, sabotaj ve casuslukla karakterize olmuş gölge savaş, Tahran'dan Kudüs'e gönderilen 5 saatlik füze saldırısıyla açığa çıktı. İran'ın sözde direniş ekseni artık vekil güçlerden oluşan bir çeteden ibaret değil. Bunlar 7 Ekim vahşetinde ortaya çıkan ve İsrail ile ana güvenlik sağlayıcısı ABD arasındaki bağları yıpratmaya adanmış proaktif bir gücün parçası.
İsrail'in İran'ın havadan saldırı gücünü vurması ilk bakışta büyük bir başarı, hatta belki de Tahran'daki çaresizliğin bir işareti gibi görünüyor. İran gelişmiş hava savunma sistemlerini bile ezici bir sayıyla şaşırtma becerisiyle gurur duyuyordu ancak neredeyse hiç zayiat rapor edilmedi. Yaklaşık 120 balistik füzeden sadece on tanesi İsrail hava sahasına girebildi. Peki bu İsrail'in korkacak bir şeyi olmadığına dair bir işaret mi? Tekrar düşünün.
İsrail ABD istihbaratına bağımlı
Cumartesi gecesi yaşananlar aslında İsrail'in güvenlik konusunda kendi kendine yetemeyeceğini gösterdi. İsral saldırının zamanlaması, ateş mevzilerinin birçoğunun yeri ve gelen mühimmatın vurulmasına yardımcı olmak için ABD istihbaratına bağımlıydı. Saldırının geri püskürtülmesinde İsrail; ABD, İngiliz ve Fransız yardımlarına ihtiyaç duydu.
ABD'nin Orta Doğu Merkez Komutanlığı şefi Michael Kurilla, beklenen saldırıya verilecek yanıtı koordine etmek üzere önceden İsrail'e gitti. İran, Başkan Biden'ın uyarılarından korkmadığı gibi İsrail silahlı kuvvetleriyle karşı karşıya gelmekten de çekinmiş görünmüyordu. İran'ın donanımının faturası muhtemelen düşük bir meblağdı. İsrail'in savunması ise 1 milyar dolardan fazla paraya mal oldu. Tahran bu füze dalgasından daha fazlasını gönderme kapasitesi vardı ancak bunu yapmamayı tercih etti.
İsrailliler Demir Kubbe'nin gücünden endişeli
Biden yönetimi İsrail için "demir gibi sağlam" bir güvenlik garantisi (Demir Kubbe) vaat etmişti: İsrailliler Demir Kubbe hava savunma sistemlerinin kendilerini kısa menzilli füze saldırısına karşı koruma gücüne eskisi kadar güvenmiyor. 7 Ekim'in ardından yeni bir güvenceye ihtiyaç duyuluyor. Sonuç: daha geniş bir müttefik ağı nöbet tutuyor. Bunlar arasında Ürdün ve diğer Arap devletleri de var.
Yeni jeopolitik konumlanma
Saldırı yeni bir jeopolitik konumlanmanın başlangıcı olabilir. ABD'nin Orta Doğu ve ötesinden çekilmesiyle durumlarının iyileştiğini gören Çin, Rusya, İran ve Kuzey Kore var. İran, Rusya'ya Ukrayna'da kullanması için insansız hava araçları ve seyir füzeleri tedarik ederken, Kuzey Kore de mühimmat sağlıyor. Bu ülkeler Batı'nın yaptırımlarından kaçmak için birbirlerine yardım ediyorlar.
