Catherine Porter / The New York Times
Onlarca yıllık kocası da dahil olmak üzere kendisine tecavüz etmekle suçlanan düzinelerce erkeği görmek Gisèle Pelicot'yu üzdüyse de duruşmada bunu belli etmedi. Pelicot, dün tıklım tıklım dolu mahkeme salonuna çelik gibi bir duruşla girdi ve sakin görünüyordu. Yetişkin olan çocukları da hemen arkasındaydı. Ardından kürsüye çıktı ve mahkemeye elli yıl boyunca kurduğu hayatın 2020'nin sonlarında bir sabah polisin onu Güney Fransa'daki bir karakola çağırmasıyla nasıl hızla çöktüğünü anlattı. Pelicot'a karakolda hayatının aşkı olarak gördüğü adamın neredeyse on yıldır ona uyuşturucu verdiğini ve yabancıları evlerine davet ederek koma halindeyken kendisine tecavüz ettiğini söylediler.
Tüm Fransa'nın bunu duymasını istedi
Fransız kurallarına göre 71 yaşındaki Pelicot, davanın kamuoyu önünde görülmesinden kaçınabilir ve kapalı kapılar ardında kalmasını tercih edebilirdi. Bunun yerine, tüm Fransa'nın hikayesini duymasının ve utancı kendisinden ziyade suçlanan erkeklere yüklemesinin önemli olduğuna karar verdi. Sakin ve kontrollü bir sesle, “Böylece diğer kadınlar hafızalarını kaybetmiş olarak uyandıklarında Pelicot'un ifadesini hatırlayabilirler. Hiçbir kadın uyuşturularak mağdur edilmemeli. Bu belayı ele almalıyız” dedi.
4 ay sürecek dava Fransa'yı sarstı
Avignon'da yeni başlayan ve dört ay sürmesi planlanan dava Fransa'yı şimdiden sarstı. Dominique Pelicot'nun karısını ne kadar uzun süre uyuşturmakla suçlandığı, çiftin emekliliklerinde ne kadar sıradan ve sevgi dolu göründüğü ve kaç erkeğin karısına tecavüz etmekle suçlandığı gibi davayla ilgili her ayrıntı sindirilemeyecek kadar şok edici. Yargılanan o kadar çok kişi var ki, mahkeme gözaltındakiler için duruşma salonuna ikinci bir cam kutu yapmak zorunda kaldı. Bu kişiler arasında itfaiyeciler, askerler, kamyon şoförleri ve bir bilişim uzmanı var. Yaşları 26 ile 74 arasında değişiyor. Birçoğunun düzenli ilişkileri ve çocukları var.
Tüm suçlamaları kabul etti
Dominique Pelicot, tecavüz ve uyuşturucu kullanma da dahil olmak üzere kendisine yöneltilen tüm suçlamaları kabul etti. Ayrıca eşi, kızı ve iki kayınvalidesinin mahremiyetini ihlal etmek, onların mahrem fotoğraflarını yasadışı olarak kaydetmek ve zaman zaman dağıtmakla suçlanıyor. Suçlu bulunması halinde 20 yıla kadar hapis cezasıyla karşı karşıya.
Avukatı Béatrice Zavarro'ya göre Pelicot bu duruşmayı eski karısına ve ayrı yaşadığı çocuklarına kendini açıklamak için kullanmayı umuyor. Mahkeme salonundaki yargıç sırasının önünde kürsüde duran Gisèle Pelicot duygusal herhangi bir şey söylemedi. Eski kocasına resmi olarak “Mösyö Pelicot” diye hitap etti. Anlattığına göre, henüz 19 yaşındayken birbirlerine deli gibi aşık olmuşlar ve kısa süre sonra evlenmişler. Üç çocukları, yedi torunları olmuş. Pelicot mahkemeye, eşinin kendisine çok güvendiğini ve normal bir cinsel hayatları olduğunu söyledi. Pelicot, “Güçlü bir çift olduğumuzu düşünüyordum. Mutlu olmak için her şeye sahiptik" dedi.
2013'te emekli olduktan sonra, Paris bölgesinden Güney Fransa'da küçük bir kasaba olan Mazan'a taşındılar. Pelicot'un söylediğine göre orada kocası ona tuhaf, teşhis konulmamış bir hastalıkta destek olmuş. Mahkeme salonunda saçlarının döküldüğünü, kilo kaybettiğini ve en endişe verici olanı da bazı gece ve günlere dair hafızasını kaybettiğini söyledi. Bazen sabah uyandığında çocuklarıyla vedalaştığını, bir film izlediğini ya da yatağa girdiğini hatırlamadığını söyledi.
“Tamamen bayılma” olarak tanımladığı bu boşluklar onu o kadar korkutuyordu ki araba kullanmayı bırakmıştı. “Alzheimer'ın ya da beyin tümörünün başlangıcında olduğuma ikna olmuştum” dedi. Ayrıca jinekolojik sorunlar da yaşamıştı. Kocası onu uzmanlarla olan randevularına götürdü. Ancak gittiği doktorların hiçbirinden tatmin edici bir açıklama alamadı. “Uyuşturulduğumu bir an bile aklımdan geçiremezdim” dedi ancak daha sonra adamın bir keresinde lavaboya atmadan önce kocasının ona nane yeşili bir bira verdiğini hatırladı. Şimdi onun kendisini uyuşturmak için “denemeler” yaptığına inandığını söyledi. Savcıların söylediklerinin gerçekliği, Dominique Pelicot'nun bir markette kadınların eteklerinin altının videosunu çekmeye çalışırken yakalanmasının ardından tesadüfen ortaya çıktı. Gisèle Pelicot bu olayı 50 yıllık evlilikte nadir görülen bir hata olduğunu düşünerek onu affetmişti.
"Hayatımın 10 yılını kaybettim"
Savcıların söylediğine göre, kadın daha sonra adamın 2010 yılında da aynı şeyi yaparken yakalandığını ve sadece para cezasıyla kurtulduğunu öğrendi. Pelicot, bunları daha önceden bilseydi daha dikkatli olacağını söyledi: Hayatımın 10 yılını kaybettim. Bu yılları asla geri alamayacağım. Dominque Pelicot diğer sanıklardan ayrı bir cam bölmede oturdu ve karısının ifadesi boyunca yere baktı. Bu adamların çoğuyla, Fransa'da 23 binden fazla polis vakasına karışan ve haziran ayında kapatılan kötü şöhretli, denetimsiz bir web sitesinde tanışmıştı.
Polise, avukatı aracılığıyla tüm erkeklerin karısının uyuşturularak uyutulduğunu bildiklerini ve uyanmaması için koyduğu kurallara uyduklarını iddia etti. Olayları filme alarak 20 binden fazla dijital video ve fotoğraf depolamıştı ve polis de bunları zanlıların izini sürmek için kullandı. Yargılanan erkeklerin çoğu, biri kadını uyutmak için ilaç kullanmak olmak üzere “birçok ağırlaştırıcı koşul” ile birlikte tecavüzle suçlanıyor. Birçoğu suçsuz olduğunu savundu. Bazıları, uyuşturulmuş bir kadınla birlikte olmaları için kandırıldıklarını, kocası utangaç olduğu için uyuyormuş gibi davrandığının onlara söylendiğini iddia ettiler.
Polisle konuştuktan ve kocasının sakladığı şok edici fotoğraflardan bazılarını gördükten sonraki günlerde Pelicot intiharı düşündüğünü söyledi. Ancak çocuklarının ve arkadaşlarının yardımıyla, parçalanmış hayatının ve kimliğinin parçalarını yavaş yavaş toplamaya başladı. Mazan'daki evindeki çoğu şeyi sattı ve başka bir yere taşındı. Kocasından boşandı ve mahkeme süresince eski kocasının soyadını kullanacak olsa da, mahkeme biter bitmez kızlık soyadını almayı planladığını söyledi. Özellikle, karakola adım attığı günden bu yana tek bir bilinç kaybı yaşamadığını da ekledi.
© 2024 The New York Times Company
