Bizim zamanımızda

İnsanlar belli bir yaşa varınca eskiye, geçmişe özlem duymaya başlıyor. Bu o döneme olduğu kadar, o dönemdeki gençlik, dinamizm, düşük sorumluluk, yaşama sevinci, merak, yeniyi keşfetme heyecanının toplamına yani kendinin o dönemine de özlem duymak anlamına gelir. “Bizim zamanımız” pek de tanımlı değildir, genelde on beş, otuz yaş arasını kapsadığı varsayılsa da özlem duyulan her zaman bizim zamanımızda diye anlatılabilir. Bazen yirmi bazen kırk sene öncesidir. Emeklilik öncesi ya da okul da olabilir. Bu alışkanlık, tutum ya da öğrenilmiş davranış nesilden nesile geçer. Aslında İkinci Dünya Savaşı sonrası değişim çok hızlı olsa da dönemler arası farklar birkaç konuda yoğunlaşır.