Dedelerin bütçesi

Yaz teknik olarak bitti ve geldi yine o hazan mevsimi. Hazan hüzün ile aynı kökten. Yaprakların dökülmesi işareti. “Ben gamlı hazan sense bahar” şarkısının vurguladığı tezat, bu dönemin farklı faaliyetleri için de geçerli. Örneğin eylül tatil döneminin bitmesi kadar, bitmez tükenmez bütçe döneminin de başlangıcı demek. En alt birimden başlar bütçe çalışması. Ağır ağır çıkar, oflaya poflaya hiyerarşinin basamaklarını. Her kat aralığında mehter yürüyüşü misali bir geri döner. Her kademe yazar, bozar, sonunda tepelere ulaşılır. Gönül rahatlığı ile yeni yıla girilir. Yıllardır! Hep aynı şekilde. Ya da çok benzer şekilde. Ama bir süredir bütçelerin hazırlanma süreleri, yürürlüğe girip patlaması arasındaki süreden daha uzun oluyor. 2019’da yapılan bütçeler pandemiden patlayıverdi! 2020’de yapılan da. Sonra Ukrayna Savaşı, seçim falan derken öngörüsü ve temeli ne olursa olsun bütçelerin mart ayını aşabilmesi neredeyse imkansız oldu. O kadar ay her kademede harcanan çaba, enerji ve zaman pek bir işe yaramadı. Kervanlar yine yolda düzüldü. Kurumsal denen kocaman şirketler de kobiler gibi kervanları durumlara ve şartlara göre yolda halletmek zorunda kaldılar. Daha makul boyutlu şirketler kervandaki eşek ve deve sayısı ilişkisinin derdindedirler. Deve deyince de akıllarına Piramitler geliverir. Gitmek mi zor kalmak mı!