Gerçekten mi?

Her biri tek tek numaralanmış, harflere göre sıra sıra dizilmiş kırmızı koltukların tamamı bomboş ama herkes sahnede. Ayakta. İç içe. Üst üste. Karma. Karışık. Hepsi de yukarı doğru bakıyor. Ense omuz açısı neredeyse doksan derece. Şaşkın gözler tepede sallanan trapezleri takipte. Önceleri trapezlerin boş boş sallandığı zannedilirken, yavaş yavaş bunları tutarak havada salınanlar, takla...