Sander’deki kitap tozları

Artık tarihe karışmış kitabevlerinden size en çok neler kalmıştır? Hangi hatıralar? Kitap sevginizi doğurmuş ve yaşatmış hangi karşılaşmalar? Beyoğlu’ndaki Hachette Kitabevi bende hep yaşadığım ve sevdiğim yazarların hayatında izler bırakmış buluşmalarla yaşadı mesela. Hikâyenin hatırlattıklarını hep anlatmaya çalıştım. Ya bu geçmiş yolunun uyandırdıkları? Onlar şimdi nerede kaldı?  Yüksekkaldırım Galip Dede yokuşundaki, tıpkı Hachette gibi Fransızca ağırlıklı kitaplar satan o iki sahafı da elimden geldiğince unutturmama gayretine düştüm. İkisini de o günlerde bana çok yaşlı gelen iki kadın yönetiyordu. Birinin sahibi Talya Nomidis, kıyafetine, saçına başına, makyajına pek özen gösteren zarif bir kadın olarak hafızamda kalmış. Bir de soğuk kış günlerinde ısınmaya çalıştığı dükkânında, hep yanında oturduğu Alaaddin gaz sobasıyla... İçeriye o günlerde kitap kokusuna karışmış ahşap ve hafif gaz kokusu yayılırdı bu yüzden. Eşsiz bir kokuydu. Talya Hanım vefat ettikten sonra dükkân birkaç yıl daha Librairie de Pera adıyla hayatını sürdürdü. Biraz ilerisindeki öteki sahafı ise çok daha yaşlı görünümüyle Venezia adında bir kadın yönetiyordu. Biraz aksi bir havası vardı. Belki de yaptığı işten de hayattan da çok bıkmıştı artık. Dükkânın içi de bir hayli tozlu, dağınıktı. Ama o bu dağınıklıkta hangi kitabın nerede bulunduğunu şaşkınlık verecek derecede iyi bilirdi. Zamanın akışında sonsuzluğa göçtüler. Dükkânlarında bıraktıklarıyla... Ya o kitaplar? Onlar nereye gitti? Kim bilir... Nereden geldiklerini de bilmemiştim ki... Hepsi şehrin tarihinde o derin mirasa karıştı diyelim. Umarım birçoğu hâlâ birilerinin kütüphanesinde yaşıyordur. Benimkinde birkaçı duruyor çünkü. O uzak geçmişten göz kırparcasına...