Ya hayatınız sahiden romansa?

"Benim hayatım roman" diyenlere siz de çok rastladınız mı? Ya biraz daha cüretkâr bir tavır içine girip “Öyle bir hayatım oldu ki, yazsam roman olur!” diyenlere? İlkinde bir kırgınlık arayabilirsiniz. Belki gizli bir kibir de... İkincisindeyse ne çok karmaşık duygu gizlenir. Öfke. Fazla öz güven veya tam tersi güven eksikliği. Kendini bilmezlik. Bilgisizliğin getirdiği pervasızlık, hatta küstahlık... Yazının yolunda birkaç adım atmış, yıllar boyunca roman yazmanın çilesini çekmiş, bir nebze de hayallerinizi gerçekleştirmişseniz “Yaz o zaman!” demek gelmez mi içinizden? Bu sözlerde de birbirine tezat teşkil edebilecek anlamlar saklıdır. Karşınızdakini teşvik ediyorsunuzdur. Belki de gizliden gizliye “Yazabiliyorsan yaz!” diyorsunuzdur. İşin içine bir sitem veya kızgınlık mı karışmıştır? Öyle ya, kolay mıdır şu yazmak dediğiniz? Bir de iddiayı taşıyanın eline kalemi almaya pek de o kadar gönüllü olmadığını görmüşseniz... Artık kızmıyor, bu lafları söyleyenler için üzüntü duyuyorum sadece. Yazmaya inanmışsanız kendinizi böyle aldatamazsınız çünkü. Şunu söylemeliyiz yine de. Hayatını yazmaksa hayal, yazı yolcusu açısından mesele bu değil. Şu söylediklerim asıl meseleye değinmek içindi zaten.