Geçen haftalarda Lizbon’da bir hafta sokaklarda yürüdüm, taksiye bindim, kafelerde çalıştım ve bulduğum her fırsatta fado dinlemek için farklı mekanlara gittim. İnsanlar mutlu, hayattan keyif alıyor, yaptığı işi seviyor. Her tarafta bir sakinlik var. Sonra atlayıp İstanbul’a geldim. İnsanlar mutsuz, hayattan keyif alana şüpheyle bakılıyor, kimse işini sevmiyor. Herkeste bir telaş. Uçağa binerken sakin olan yolcular Türk hava sahasına girince sanki bir anda başka bir moda geçiyor. Daha uçaktan inerken itiş kakış başlıyor. Valiz alırken, taksi sırasında, trafikte geçen her an size şu mesajı veriyor: Burası öfkeli insanların memleketi! Ne oluyor? Ben mi abartıyorum?
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim
