Horozu kestik... Kümeste üç horoz, 14 tavuğumuz var. Zaman zaman bazıları hastalanıyor, kesmek gerekiyor. Son olarak da horozların en babası hasta düşmüş, Arslan mecbur kalmış kesmeye. Kesmiş, yolmuş, dondurmuş, ben gelince pişireyim diye. Yıllar önceydi, annem hâlâ sağ. Misafirlikte olduğumuz evde yine bir horoz hasta düşmüş ve pişirilmesi gerekmişti. Hep hatırlıyorum o horozun pişme macerasını. Sabah 10 gibi bir döküm tencerede yanan ateşten çekilen korların ortasına yerleştirmişti. Bana çok romantik gelmişti, oracıkta o ateşin içinde pişirivermek. Ne de olsa İstanbul’da yaşıyorduk, soba bilirdim ama yanan ateş, hatta o ateşte yemek pişirmek yeniydi. Ve dedim ya romantik. O zamandan belliymiş halim, yemeğe ait durumları heyecan verici bulmam. O zaman o gün o yemek pişmek bilmedi. Zavallı horoz 9 saat pişti, kayış gibi kaldı; zavallı annem perişan oldu, beklenen performansı gösteremediği için mahcup. Ben o gün bu horozlara güvenilmeyeceğini öğrendim elbet, ama esas hiçbir yemek için o kadar üzülmemek gerektiğini algıladım, annemin halini görünce. Eninde sonunda yemek. Horozu kestik... Kümeste üç horoz, 14 tavuğumuz var. Zaman zaman bazıları hastalanıyor, kesmek gerekiyor. Son olarak da horozların en babası hasta düşmüş, Arslan mecbur kalmış kesmeye. Kesmiş, yolmuş, dondurmuş, ben gelince pişireyim diye. Yıllar önceydi, annem hâlâ sağ. Misafirlikte olduğumuz evde yine bir horoz hasta düşmüş ve pişirilmesi gerekmişti. Hep hatırlıyorum o horozun pişme macerasını. Sabah 10 gibi bir döküm tencerede yanan ateşten çekilen korların ortasına yerleştirmişti. Bana çok romantik gelmişti, oracıkta o ateşin içinde pişirivermek. Ne de olsa İstanbul’da yaşıyorduk, soba bilirdim ama yanan ateş, hatta o ateşte yemek pişirmek yeniydi. Ve dedim ya romantik. O zamandan belliymiş halim, yemeğe ait durumları heyecan verici bulmam. O zaman o gün o yemek pişmek bilmedi. Zavallı horoz 9 saat pişti, kayış gibi kaldı; zavallı annem perişan oldu, beklenen performansı gösteremediği için mahcup. Ben o gün bu horozlara güvenilmeyeceğini öğrendim elbet, ama esas hiçbir yemek için o kadar üzülmemek gerektiğini algıladım, annemin halini görünce. Eninde sonunda yemek. 