“Hayat romanlardan daha inanılmazını kurguluyor”

Okurunu hep başka metin ve yazarları okumaya heveslendiren, onlara sürpriz yapmayı seven bir yazar bence Selçuk Altun. İş Kültür Yayınları tarafından yayımlanan Hayat Romanlardan Daha Tuhaf üçlemesinin son halkası İşte Geldim Deniz Kenarı da böyle bir roman. Üçlemenin ilk romanı Ardıç Ağacının Altında, ikincisi Ayrılık Çeşmesi Sokağı’ydı. Mekânların da kendi dillerinde sanki konuşuyormuşçasına dillendiği bu üçlemenin son romanında ise bu kez Salacak sahili var. Baba oğul çatışmasının merkezinde, sorulmayan hesaplar, bir iç döküm var… Roman, bir nedenden ötürü 11 yıl sonra Londra’dan İstanbul’a, Salacak’ta “Deniz Kenarı”na gelen Harun’un “İşte geldim Deniz Kenarı” diye seslenmesi ve 29 yılının hesabını Deniz Kenarı’na vereceğini söylemesiyle başlıyor. Öykü boyunca Salâh Sabah’la, yani aslında “baba” demeye çekindiği babasıyla 29 yıl boyunca süren “kin ve gurur” düellosuna tanık oluyoruz. Annesi yok, var ama yok. Halası Sabah Salâh kadar önemli bir diğer karakter de babasının sonradan evlendiği eşi Derman Abla.