Aurelien Breeden / The New York Times
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron geçen ay erken seçim kararını savunurken, Fransa'nın siyasi durumunun netleşmesi gerektiğini defalarca dile getirmişti. Ancak Fransızlar son oylarını kullandıktan sonra kesin sonuçlar gelince durum hiç de net değildi. Ülkenin en güçlü parlamentosu olan Ulusal Meclis'teki 577 sandalye için ülke çapında yapılan oylamada çoğunluk sağlanamadı. Bunun yerine, Fransa'nın bir sonraki başbakanının kim olabileceği, ülkenin bir sonraki hükümetini kimin kurabileceği ve ülkenin nereye doğru gittiği soruları cevapsız kaldı.
Seçimlerden üç büyük blok çıktı
Seçimlerden üç büyük blok çıktı. Hiçbiri tek başına iktidar olacak kadar büyük değil ve birbirleriyle çalışacak gibi değiller. Hiçbiri, rakiplerinin güvensizlik oylamalarından kurtulabilecek bir hükümet kurmalarını sağlayacak mutlak çoğunluk eşiği olan 289 sandalyeye ulaşamadı. Yeşiller, Komünistler, Sosyalistler ve France Unbowed (Boyun Eğmeyen Fransa) partisini içeren sol partilerin ittifakı Yeni Halk Cephesi, Ulusal Meclis'te yaklaşık 180 sandalye ile birinci oldu. Macron ve merkezci müttefikleri yaklaşık 160 milletvekili ile ikinci olurken, aşırı sağcı, göçmen karşıtı Ulusal Birlik Partisi ve müttefikleri yaklaşık 140 milletvekili ile onu takip etti. Ülkenin iki turlu seçim sistemi genellikle cumhurbaşkanı ile uyumlu olan ve hükümeti oluşturan tek bir partinin hakim olduğu mutlak çoğunluklar üretirdi. Dolayısıyla Pazar günkü sonuç sıradışıydı.
Koalisyon mu? Kaos mu? Şimdi ne olacak?
Paris'teki Sciences Po Üniversitesi Siyasi Araştırmalar Merkezi'nde araştırma profesörü olan Olivier Costa, "Bu bilinmeyene doğru bir geçiş" dedi. Anketörler aşırı sağın çok daha güçlü bir performans göstereceğini tahmin ederken seçimden öncesinde tarafların uyum içinde çalışabileceği konuşuluyordu. Elbette bu durum, cumhurbaşkanına rakip bir partinin mutlak çoğunluğu kazanmasıyla gerçekleşir. Bu durumda cumhurbaşkanı ya o partiden bir başbakan seçmek zorunda kalır ya da adayı için art arda güvensizlik oyları tehdidiyle karşı karşıya kalır.
Şimdi ise durum farklı. Macron'un, partisi dışından birini atamak zorunda kalması oldukça muhtemel olsa da, rakiplerinden hiçbiri onu hemen zorlayacak çoğunluğa sahip değil. Yeni Halk Cephesi liderleri, birinci geldikleri için Macron'un kendi saflarından birini başbakan olarak ataması gerektiğinde ısrar ediyor, ki bu kişi daha sonra kabineyi belirleyecek.
Ancak parti ve müttefikleri, mevcut kutuplaşmış siyasi ortamda diğer partilerin güvensizlik oylamalarından sağ salim kurtulmak için gereken mutlak çoğunluktan yaklaşık 100 milletvekili eksik. Macron'un, "aşırı uçlar" olarak nitelendirdiği ve diğer siyasi grupların birlikte çalışmayı kesinlikle reddettiği aşırı sağcı Ulusal Birlik Partisi ya da aşırı solcu Boyun Eğmeyen Fransa partilerinden birini seçmesi pek olası değil.
Macron, Yeni Halk Cephesi içinde kendi merkezci ittifakıyla bazı ortak noktaları olan partilere ulaşmaya çalışabilir, ancak bu partiler kendisiyle çalışmak için pek istekli görünmüyor. Macron, Ulusal Meclis'te siyasi bir uzlaşıyı yansıttığı sürece teorik olarak herhangi birini - milletvekili olmayan birini bile - atayabilir.
Bazı analistler ve siyasetçiler, üç ana bloktaki partilerin bir başbakan ve sınırlı bir siyasi gündem üzerinde anlaşabilecekleri geniş bir koalisyon fikrini öne sürdüler. Ancak bu şu anda o kadar kolay değil. Macron'un rakiplerinin ve müttefiklerinin birçoğunun Macron'un görevi bırakması gereken 2027'de cumhurbaşkanlığı adaylığı için şimdiden zemin hazırladığına dikkat çeken Costa, "Siyasi güçlerin hiçbiri birbiriyle çalışmak istemiyor, çünkü Fransa'daki partiler esas olarak cumhurbaşkanı adaylarını kendileri çıkarmak istiyor" dedi.
Ortaya atılan bir diğer olasılık da, bir koalisyon anlaşması yapılırken ülkeyi yönetecek partiler üstü bir uzmanlar kabinesi, ancak bu çözüm Fransızlara çok yabancı.
Saat işliyor mu?
Yasal olarak hayır. Bir başbakan atamak ve hükümet kurmak için anayasanın öngördüğü bir süre yok. Macron'un mevcut başbakanı Gabriel Attal, parlamento seçimlerinden sonra alışılageldiği üzere Pazartesi günü istifasını sundu. Ancak Élysée Sarayı, Macron'un kendisinden "istikrarı" sağlamak için şimdilik kalmasını istediğini söyledi.
Attal, en azından 11 Ağustos'ta sona erecek Paris Yaz Olimpiyatları sırasında görevde kalabilir. Ancak tıkanıklığın sürmesi, Fransa'nın sonbaharda bir bütçe geçirmesini ve önemli yasaları çıkarmasını ciddi şekilde engelleyecektir.
Peki Macron yeni bir seçim çağrısı yaparak bu bataklıktan kurtulabilir mi? Yakın zamanda değil. Anayasaya göre cumhurbaşkanının bir erken seçimden sonra yeni bir seçim için en az bir yıl beklemesi gerekiyor. Bu da yeni seçilen Ulusal Meclis'in en azından o zamana kadar görevde kalacağı anlamına geliyor.
© 2024 The New York Times Company
