Sanırım ekim ayıydı annemle babam İzmir’den İstanbul’a bizi ziyarete gelmişlerdi, televizyon açıktı ve bir dizinin fragmanı oynuyordu. Babam dedi ki bak bu dizi toplumu karpuz gibi ikiye ayırır. O zaman dedim bu hafta beraber seyredelim. Zira en sevdiğim şeylerden biri çekirdek ya da patlamış mısır yiyerek babamla dizi seyretmektir. Çocukluğumuzdan beri televizyona şiddetle karşı olan, açılmasını onaylamayan annemin tüm sıkıntılı ifadelerine rağmen o cuma açtık seyretmeye başladık. Seyrettikçe şaşkınlığım, bir yandan da hayranlığım arttı. Dedim baba ne oluyor, burada devrim yapıyorlar. Bu toplumu ikiye falan ayırmaz, eğer hakkı verilirse tam tersi herkesi birbirine anlatır, bunlar neler diyorlar böyle.
Yazının tamamını görebilmek için lütfen abone olun. ABONE OL
Aboneyseniz
üye
girişi
yapınız.
Oksijen'e e-gazete aboneliği ile edineceğiniz avantajlar; Oksijen yazarlarının tüm yazılarına erişim Gazeteoksijen.com üzerinden 7/24 güncel haber erişimi Her gün e-posta kutunuza gelen Oksijen bülteni Gazete Oksijen, O2 ve özel yayın arşivine erişim