Şaka kaldırmayan ülkenin cesur savaşçıları

Yirmi yıl önce New York’ta bir arkadaşımla aylara yayılan bir tartışma yaşamıştık. Yüz yüze kavga ettiğimiz yetmiyor, eve döndükten sonra da e-maillerde devam ediyorduk. Michael Yahudi bir Amerikalıydı ve İsrail’in Filistin üzerinde hakkı olduğunu düşünüyordu. Ben de buna aşırı sinirleniyordum. Bir gün Michael artık tartışmaktan öyle bezdi ki “En iyisi İsraillilerle Filistinlileri alacaksın bir adaya götüreceksin, boyunlarına çiçek takıp ellerine de kokteyl vereceksin, bi rahatlayacaklar” dedi.
Tartışma burada bitti. Çünkü mizah büyüktür başka her şeyden. Gel gör ki bizim ülke öyle “şaka kaldırmaz”, hiçbir şey “şakaya gelmez” ve ayrıca hiçbir şeyin de “şakası olmaz.” Kendi sınırlı çevremden de biliyorum ki gerçekten espri yapmak yürek ister. Yıllardır annelikle ilgili türlü komik (bence) şey söylerim, daha hiç iyi karşılandığını görmedim. Ayrıca bugünlerde ofansif denen saldırgan mizahı da çok severim, ki en çok da kendimle ilgili yaparım ama o da nadir insana hitap eder.