Çipten kaybetmek

Küresel düzen ve dengenin taşıyıcı kolonları tek tek sallanmaya başladı pandemi sayesinde. Ya da pandemi sayesinde bu denge bozulması hızlandı ve farkına varılmaya başlandı.
Ukrayna Savaşı toz duman enerji krizini net olarak ortaya koydu.
Sürdürülebilirlik şarkıları raflara kaldırılırken kömür santralleri yeniden devreye sokulup, nükleer santrallerin hayatiyetinden dem vuruldu. Arada pek çok tarımsal gıdanın tehdit altında olduğu ortaya çıktı. Savaşın iki ülke arası ve belli bir bölgede olmadığı netleşti. Bulaşıcı olan sadece virüsler değildi. Savaşlar, ekonomik durgunluk, enflasyon, işsizlik… her alana yayıldı. Bütün bu gürültünün gölgesinde kalmış olursa da yavaş yavaş belirgin hale gelen ve kendisi başlı başına sıcak sürtüşme sebebi olacak bir kriz ortaya çıktı: “Çip” krizi.
Dünyanın bütün ülkelerinin birbirine zincirleme bağımlılığı, domino taşlarının kısa sürede her yerde devrileceği netleşti.
Devrilirken nelerin devrilebileceği, nelere mal olacağı öngörülebilenin çok ötesinde olabilir. Çipler yani mikro devreler ya da yarı iletkenler yeni hayatın yerinde.
Otomobilden bilgisayara, pek çok elektrikli ev aletinden silah ve savunma sistemlerine kadar akla gelen her alanda kullanılıyor.
Nesneler, aletler ne kadar birbirleri ile bağlantılı olması gerekiyorsa ihtiyaç da o kadar artıyor.