Günhan Kuşkanat’ı anlamak ve unutmamak

Hiç unutmam. Aradan neredeyse yirmi yıl geçtiği halde. Yeditepe Üniversitesi’nin hocalara ayrılmış restoranında yemeğimi yerken masama gelmiş, kendisini nezaketle tanıtmış, oturmak için müsaade istemişti. Öncelikle yazdıklarıma hayranlığını ifade ederek. Övülmek, sevilmek her yazar gibi elbette beni de etkiler. Ama bu övgüler fazlalaşınca rahatsızlık da duymaya başlarım. İşin içine lüzumsuz bir abartının karıştığı duygusuna da kapılırım.