Mavi benim rengimdi

O unutamadığım manzarayı hep anlatmak istedim. Kaç yıl önceydi? Hatırlamaya çalışmıyorum artık. Bazı anların mazinin o sisli efsununda kalması güzel. Galata Kulesi’nin terası... Bir yaz akşamı... Asıl sözler ve sesler bir daha mı içe gömülmüş? Gecenin ilk ışıkları yanmaya başlamış bile... Mavinin yerini karaya bırakacağı dakikalar... İçimden paylaşamayacağım duygusuna kapıldığım bir duygu tarihi geçiyor. O deniz kimlerin sesini saklıyordu? Ya o sema? Duruyorum. Haliç’in farklı iklimlerinden geçmiş miydiniz? Siz de bu maviye meftun muydunuz? Bu yorgun şehre hüznü bu kadar çok yakıştırmanız bundan mıydı? Bu tarihle malul olmanız? Mavinin doğurduğu çocuklar... Neredeydiniz? O akşam, o yaz alacasında, o terasta, o romana akan bir hikâye bırakmıştım.