O rüzgârlar kimleri hatırlatır?

Ne çok rüzgâr geçmişti hayatımızdan. Ne çok mevsim. Ne çok keder, ne çok sevinç… Bunaltıcı bir yaz gününün akşamıydı. Serin serin esmişti birden. Bir kıyıdaydınız. Yine o eşsiz mavide kalmıştınız… Soğuk kış günlerinin ardından, size içinizi ısıtan bir sıcaklık mı getirmişti yoksa? Bir ıhlamur kokusuyla mı? Ya gezdiğiniz yollara bir başka şiir katan o anlar? Kendi şiirinize… Kurumuş yaprakların ayaklarınızın altında çıkardıkları sesler… Güz mevsimidir. Neredeydiniz? Kimlerle? Hatırlıyor musunuz? Neleri getirmişti bazen o rüzgârlar? İçinizden neleri, neden götürmüştü? Coğrafyalar onların da izlerini ve hatıralarını taşırdı elbet.
Rüzgârlar… Siz en çok hangilerini sevmiştiniz? Yıldız, Karayel, Keşişleme, Gün Doğusu, Gün Batısı, Meltem, Kıble… Kimi sıcaklığını taşıyordu, kimi şehrin soğuğuna kapılmanıza yol açmıştı. Kimi yağmurları, kimi karları getirmişti. Ama hiçbiri şehrin hafızasında poyraz ve lodos kadar iz bırakmamıştı, değil mi?