Oteller hikayelerini gizler

Yolum, kendime hayatımda ilk kez hangi otelde kaldığımı sorduğumda, hep İzmir’e çıkıyor. Şehrin adını ve kimliğini layıkıyla taşıyan, artık çok uzaklarda kalmış Kordon’da bir otel… İzmir Palas… Belki on iki, belki de on üç yaşındaydım. İngiliz şirketleriyle ticaret yapan dedem ve onu seyahatlerinde yalnız bırakmamaya özen gösteren anneannemle birlikte denize bakan odaların birinde kalıyorduk. Yeni bir şehri tanımanın heyecanı öyle çok cazibeyle yüklüydü ki… O zamanları yaşayanlar bilir. Kordon boyu dediğimiz incecik bir şeritti bir zamanlar. Yerdeki fayansların göz alıcı desenlerini kaç kişi hatırlıyor şimdi? Aradan onca yıl geçmiş bulunmasına rağmen duygunun uyandırdıklarını hâlâ hatırlamam sadece çocuklukla ergenlik arasında kendimi bulmaya çalıştığım tecrübenin yaşattıklarından mı geliyor? Pek değil.