Özellik Z kuşağının etkisiyle ortaya çıkan sessiz istifa kavramı, dünyanın hemen hemen her yerinde konuşuluyor. Bu trende destek verenlerin yanı sıra bazı çalışanlar ve işverenler de tepki gösterdi. Ancak başka bir akım daha yüksek sesle duyulmaya başladı: Sessiz işten çıkarma.
Sessiz istifa, birçok kişiye 24 saat koşuşturma kültüründen makul bir geri çekilme gibi görünüyor. Ancak diğerlerine göre, sessizce işten ayrılma, işverenlerinin onları bunun için işten atacağını beklemeden ya da umursamadan işten kaçan çalışanları temsil ediyor.
Sessiz işten çıkarma nedir?
Ancak işçileri sessizce işten ayrılmakla suçlayacaksak, işverenlerin, muhtemelen istenmeyen çalışanların işten ayrılmasını sağlamak amacıyla sessiz işten çıkarma yaptığı olgusunu da kabul etmeliyiz. Bu terim çalışma koşullarını zorlaştırmaktan, işçileri istifaya zorlamaya kadar uzatan aynı zamanda dolaylı işten çıkarma olarak da bilinen tanımlarla internette yayılmaya başladı. Bu tabir çalışanlarını hem zaman hem fırsatlar açısından ihmal eden yöneticiler için de geçerli olabilir.
TikTok’ta influencer olan DeAndre Brown, sessiz işten çıkarma hakkında, “Bu şirketinizin sizden faydalandığını gösterir dedi ve ekledi: Eğer size yapılıyorsa yüksek sesle istifa etmeniz gerekiyor.
Sorun yöneticiler mi?
İnsan kaynakları yöneticileri de sessiz işten çıkarmaya daha yakından bakmanın önemli olduğunu söylüyor. Zapier adlı bir şirkette işe alım görevlisi olan Bonnie Dilber, sessiz istifanın genellikle işleri konusunda çok tutkulu olan adaylarla olan deneyimiyle uyuşmadığını anlattı. Dilber, “Birinin neden işlerini asgari düzeyde yapmaya başlayabileceğini düşündüm. Belki de sorunun çalışanlarda değil, çalışanlarını desteklemek veya onlara yatırım yapmak için fazla bir şey yapmayan işverenler veya yöneticiler olduğunu fark ettim” dedi.
Dilber, Bloomberg’e yazdığı e-postada, “Çıkmaz gibi hissettiren bir ortamda olduğunuzda, daha fazlasını yapmayı istemek zaten zordur” diye anlattı bu durumu. Sessiz işten çıkarma örneğin zamları yapmayı yıllarca reddetmeyi, çalışanların büyüme veya terfi fırsatlarını engellemeyi veya doğrudan ve zamanında geri bildirim vermeyi ihmal etmek gibi eylemleri içeriyor.
Kasıtlı bir strateji
Dilber, işverenlerin, insanları işten çıkarmadan işten ayrılmalarını sağlamak için bunu kasıtlı bir strateji olarak kullanabileceğini söyledi ya da bazı yeni yöneticiler yaptıkları eylemlerin etkisinin farkında bile olmayabilir.
"Ekstra bir iş olarak görüyorlar"
Bir organizasyon psikoloğu ve danışman olan Ella Washington, çoğu yöneticinin geri bildirim verme ve ekip üyeleriyle ilişkiler kurma konusunda kendilerinden ne beklendiği hakkında net bilgisi olmadığı için pek çok sessiz işten çıkarmanın gerçekleştiğini aktardı. Aslında birçok yönetici çalışanlarına koçluk yapmayı işlerinin temel bir parçası olmaktan ziyade yapılacak ekstra bir iş olarak görüyor.
Eskiden kötü patrona rağmen işte kalınırdı
Danışmanlık firması McKinsey & Co.'nun yakın tarihli bir araştırması, kariyer gelişimi ve ilerleme için fırsat eksikliğinin insanların işlerini bırakmasının en önemli nedeni olduğunu ve bunu ilgisiz ve ilham vermeyen liderlerle ilişkili olduğunu ortaya koydu. Raporun yazarları, “Geçmişte cazip bir maaş, insanları kötü bir patrona rağmen işte tutabilirken, pandemi öncesine göre bu durum artık doğru değil” dedi.
Ayrıca birçok yönetici, çalışanlarıyla performansları hakkında sert konuşmalar yapmak için donanımlı hissetmiyor. Washington, “Uygun geri bildirim ve doğru fırsat vermemek, etik yönetim ve liderlik değildir” dedi.
"Büyük yeteneklerin gitmesine neden olabilir"
İyi niyetli olsun ya da olmasın, kötü bir yönetici çalışanların moralini, bağlılığını ve performansını bozabilir. Bu dinamik aynı zamanda büyük yeteneklerin gerekli fırsat ve desteğe sahip olmadan kapıdan çıkıp gitmesine neden olabilir. Dilber, “Bence sessizce istifa eden birçok insan aslında kötü liderlerin altında çalışıyor, bu da onların motive olmalarını veya minimum seviyenin üstüne çıkmak için herhangi bir yatırım yapmalarını zorlaştırıyor” dedi.
