Mike Hale / The New York Times
Kenan Thompson, 74. Primetime Emmy Ödülleri'nde yaptığı açılış konuşmasında, hepimiz “evde televizyonda izleyebilelim” diye televizyona iş yapan insanlar hakkında şaka yaptı. Ama izliyor muyuz ki? Ben ödül törenini NBC yerine dijital platform Peacock’tan izledim. Bunun oldukça benzer bir deneyim olduğunu düşünüyorum. Reklamları görmezden gelmek yerine sadece asansör müziğiyle ekranda kayan dairesel grafikleri görmezden geliyordum. Bu yıl Emmy’ler Los Angeles’taki Microsoft Theater sahnesine geri döndü.
Heyecanlanacak da üzülecek de bir şey yok
Oprah Winfrey’nin televizyonu dünyadaki en başarılı yayın aracı olarak tanımlamasının ardından törenin sunuculuğunu yapan Thompson, son 30 yıldır oturma odalarınıza karşılandığı için çok minnettar olduğunu açıkladı. Ayrıca Netflix’in kötü giden durumuna dair çok da ince olmayan eleştirilerde bulundu. Böylelikle gösteri sevimli, zararsız ve zarafetsiz bir konuma yerleşti. Tören hakkında heyecanlanacak da üzülecek de pek bir şey yok.
Pandeminin yarattığı hasara dikkat çekilmesi ya da bazı kazananların önceden gönderdiği, fazladan teşekkür içeren altyazılar gibi ödüllerin sunumundan alakasız üzerine kafa yorulması gereken şeyler vardı. Bilerek yapılmış olsun ya da olmasın törende olaylar hafif tutularak şu anda gündemde olan birçok sorun ve konudan uzak durmak için fikir birliği varmış gibi görünüyordu.
Covid-19’a kısa bir selam, Donald Trump'a birkaç hafif dokundurma dışında duyduğuma göre kürtajdan, Ukrayna’nın işgalinden ya da gösterinin son anlarına kadar Kraliçe 2.Elizabeth’in ölümünden bahsedilmedi. Şovun göze çarpan en zayıf yönlerinden biri kurgulanmış bölümlerinin zayıflığıydı.
Sunucu olarak sahneye çıkan Lizzo, “Emmy kendi tarzında gerçekten büyük bir kız” adlı sözünün başkası tarafından yazıldığını söyledi. Sunucular ve ödül sunanların yaptıkları konuşmalar aynı anda hem banal hem de kopuktu, görünüşe göre bir kısmı önceden yazılmıştı. Ancak kesinlikle Steve Martin, Martin Short ve Selena Gomez konuşmalarını kendileri yazmıştı. Reklam aralarından sonra garip bir şekilde ortaya çıkan skeçler de çok fazla güldürmedi.
Dikkat çeken anlar
Her halükarda, pandemiden önce bile, ödül şovlarında unutulmaz anların neredeyse tamamen ödül kabulleri sırasında olmasına dair bir eğilim var. Bu törende de Abbott Elemantary için oyunculuk ödülünü kabul eden Sheryl Lee Ralph ile sahnede onu takip etmek zorunda kalan Lizzo’nun hiç alışılmamamış şekilde güvensiz görünmesine neden olan güçlü anlar vardı.
Lizzo, Lizzo's Watch Out for the Big Grrrls için realite yarışması ödülünü sevinçle kabul ederek güzelce toparlandı. Jennifer Coolidge sevimliydi, The White Lotus için ödülünü almasının ardından dans etmeye başladı. Michael Keaton ve Matthew Macfadyen, Dopesick ve Succession için oyunculuk ödüllerini kabul ederken de duygulu ve anlamlı anlar gerçekleşti.
Amerikalı adaylar ve Squid Game
Özel kategoride komedide en iyi senaryonun galibi Rothaniel’in yazarı Jerrod Carmichael, garip bir şekilde yavaş bir teşekkür konuşması yaptı. Sürekli bir “ama”yı bekleyip durduk. Gecenin en eğlenceli anları da Squid Game her ödül kazandığında Amerikalı adayların yüzlerindeki ifadeleri okumaya çalışmak oldu.
Emmy ve Oscar gibi şovlar, hem iyi hem de kötü nedenlerle eskiden, artık çok değerli olmayan zarafeti arzulardı. Quinta Brunson'ın sahnede aptal gibi yatan ve ayağa kalkmayan Jimmy Kimmel'in karşısında dururken bir yetişkin konuşması yapmak zorunda kalmasından daha iyi bir örnek olamazdı. Görünüşe göre vurdumduymazlığın da temsile ihtiyacı var.
© 2022 The New York Times Company
