Anda Kal-Keşfet-Deneyimle!

Yaptığı iki müzik albümüyle “kulağımıza” bir parmak bal sürüp, son 10 yıldır Bodrum’da başka bir hayata geçen Zeynep Casalini’yi kendi vegan lokantasında garsonluk yaparken de gördük, tezgahında tasarım ahşaplarını satarken de… Çocuklarla yapılan bir etkinliğin içinde veya bir çevre eyleminde… Şu an ise yıllardır Bodrum’la ilgili aklında biriktirdiği projeleri hayata geçireceği bir platformun başında Casalini… Hemen yanında ortağı Özgehan Şahin ve dostlarıyla birlikte…Platformun adı Başka Bir Bodrum! İlk etkinlikleri de hemen art arda, 29 Ekim ve 30 Ekim’de. Casalini’ye sorduk:  -“Başka Bir Bodrum” fikri nereden çıktı? Benim “toprağım” dediğim yer Bodrum, İstanbul değil. Çocukluğum Bodrum’da geçti, dedem Vedat Türkali ve anneannemle burada yaşadım, yuvaya bile Bodrum’da gittim. Sonraki yıllarımda hep Bodrum’a gelip yerleşmeyi hayal ettim. Sonunda 10 yıldır Bodrum’dayım ve sürekli Bodrum’la ilgili projeler düşünüp duruyorum. Bunları zaman zaman ortağım Özgehan Şahin’le de konuşuyorduk, kendisi seramikçidir. Bodrum TARKO (Tarımsal Kalkınma Kooperatifi) ve Tohum Derneği’nden arkadaşlarla da aynı düşünceleri sürekli paylaşıyorduk. Böyle konuşurken konuşurken geçen ay “Haydi artık yapalım” dedik ve Başka Bir Bodrum platformunu oluşturduk. Mottomuz “Anda Kal, Keşfet, Deneyimle”… -Ne var bu başlığın altında? Her şey var aslında… Bodrum’un bilinmeyen kıymetlerini ortaya çıkarmayı, doğru insanları doğru insanlarla bir araya getirmeyi amaçlayan her türlü organizasyon… Bu bir kayık projesi de olabilir bir heykeltıraşın eserleri de… Veganlık meselesi de olabilir, bir iklim meselesi de… Bodrum sadece yeme-içme ve beach’lerden ibaret bir yer değil, burada bilinmeyen o kadar değerli insanlar ve yerler var ki, biz bunları insanlarla paylaşmak , Bodrum’u ezberlerin dışına çıkararak anlatmak istiyoruz. -Nereden takip edecek insanlar sizi? “Başka Bir Bodrum” adıyla sosyal medya hesaplarımız var, ilanlarımızı oradan yapacağız. -“Benim de bir fikrim var” deyip katılmak isteyen olursa? Fikirlere elbette açığız, sonuçta böyle bir yola çıkarken benim şahsen tek derdim bu korkunç apokaliptik dünyada iyi bir şeyler yapıp, birazcık umutlanabilmek. Önce kendi adıma sonra da çevremdeki insanlar için… Ama en çok da çocuklarım ve torunum için… Sürekli böyle bir dünyayla nasıl başa çıkabileceğimi düşünüyorum. Mesela 10 senedir etik veganım. Diğer canlılarla insanları birbirinden ayırmamak benim için çok tatmin edici bir şey. İklim aktivistiyim. Tabii hiçbir şey yapmamak da bir tercih meselesi. Sonuçta “Bu ne ya, bu dünyaya artık bir şey yapılmaz” demek de çok kolay. Ben kolay yolu seçemedim.