Neye yetişmeli?

Güncel ne kadar güncel? Güncel olmanın ve kalabilmenin süreleri ne? Gün yirmi dört saat ise o zaman dilimi içinde olan güncel, duyulan, öğrenilen, bilinen güncel sayılıyor. Üzerinden biraz geçtiğinde bu konulardaki değişime, gelişmelere erişildiğinde de ‘güncelleme’ yapılmış oluyor. Böylece ara kapanmış, boşluk doldurulmuş oluyor. Ama bugünün değişim hızı, bilgi ve enformasyon akışının akılalmaz debisi karşısında, güncelleme kavramının da güncellenmesi gerekiyor. Sosyal medyada iki haneli saat önce paylaşılmış bir konu artık güncel olarak kabul edilmiyor. Hatta kolayca eski bilgi olarak addediliyor. Mobil grupların birinde paylaşılan, diğerine beş altı saat sonra bulaşırsa naftalinli muamelesi görüyor. Aynı hafta içinde olmuşu konuşup paylaşanların etrafında örümcek ağları uçuşuyor. Hayatın hızı o kadar yükseldi ki, değişimin zaman aralığı “an” ile ifade edilmek durumunda kalıyor. “An itibarıyla” geçerlilik sürekli artan bir kavram. Heisenberg sadece elektronlar değil, hayatın tümü hakkında haklı çıkıyor. Aynı anda bir şeyin yerini biliyorsak, hızını; hızını biliyorsak yerini bilemez olma hali yani belirsizlik her gün ispatlanıyor. Onun için de güncelleme yerine sürekli “anındama” yapmak zorunda kalınıyor. An içine çok şey alan bir kapasiteye sahip olmak durumunda. İnsan an içinde yapabilecekleri konusunda kapasitesini sürekli geliştirmek zorunda. Çoklu yetenekle, çok amaçlı işleri gerçek zamanlı olarak o ana sıkıştırmak günün gereği. Ama yapılması, görülmesi, duyulması, haberdar olunması, bilinmesi, izlenmesi, deneyimlenmesi, gezilmesi, dinlenmesi, seyredilmesi, tadılması, gidilmesi, katılınması, okunması, hesaplanması, farkında olunması, öğrenilmesi... gerekenler petabaytlarca yer kaplayacak hale geldi. İçi ne kadar doldurulmaya çalışılırsa çalışılsın ana önceliklileri bile sığdırmak imkansız. Çok şey yapılsa da, yapılmak istenen, gereken, hedeflenen daima daha çok. “YIK” yani yakalayamayıp ıskalama korkusu yıkıcı. Zaten anı kapsamak, istenilene arzulanana erişmek yok. Yani tatmin yok. İnsanoğlu tatmini azamiye çıkarmak isterken, hiçe yaklaşıveriyor. Ne seçersen diğerleri eksik. Üstelik daha önce hiç görülmemiş, duyulmamış, yaşanmamış ortamda.

Her yerde belirsizlik

Her şey başa dert

Bir de dönüşüm var...