Savaş ve fayda

Teknolojiye dayalı gelişme hangi amaçla başlar? Yaşamı kolaylaştırmak için mi? Böyle düşünmek iyi niyetliliktir. Şüphesiz; bir evrede teknoloji, insan hayatını kolaylaştıracak, geliştirecektir ama ilk çıkış amacı iyi yaşatmak mıdır? Tekerleklerin etrafına metal çevirerek ufak taşlardan, engebelerden etkilenmeden daha hızlı araba sürmek önce iki ya da dört atlı savaş arabaları için geliştirilmiş. Savaşın kendisi ya da ihtimali teknolojinin ilerlemesinde hep sıçramalar yaratmış. Ama büyük farkı Dünya savaşlarında görüyoruz. Fark akıl almaz. Örneğin birinci savaşta uçaklar, ahşap nadiren metal iskeletli, etrafı kumaş kaplı, bir ya da birkaç kanatlı, deri ceketli kukuletalı pilotların önlerindeki makineli tüfeklerle ateş ettiği, lunaparklarda dönen uçaklar benzeri iken sadece yirmi yıl sonraki savaşta havada saatlerce kalıp onlarca mürettebatı olan, çok ağır bombalar atabilen, bugün bile uçabilen makinelere dönüştüler. İlkler en fazla yüz km hızda iken, ikinciler sekiz yüz km hıza yaklaştılar. (Bombalar gelişti ve savaş atom bombası atılarak bitirildi.) Almanya, İngiltere’yi yüzlerce km uzaktan insansız, güdümlü V1-V2 füzeleri ile vurdu. Tüfekten tanka bütün silahlar gelişti. Sağlık alanında cerrahi müdahale teknik araç ve tıbbi malzemeleri büyük sıçrama yaptı. Radar sistemleri, jet ve ağır vasıta motorları gelişti, günler içinde acil havaalanı bile inşa edilecek makine ve bilgi yaratıldı. Dünyanın her yanına, cephaneden yiyeceğe görülmemiş lojistik sistemleri sürekli geliştirildi.