Şu karakter meselesi

Hikayenin edebi eserdeki değerinden bahsetmemizin elbette birçok sebebi vardı. Mesele hayatın içindeki yerine kadar gelmişti. İlişkilerimiz de hikayelerimizi gerektiği gibi anlatma ve dinleme eksikliğinden etkilenmiyor muydu? Göz ardı edemeyeceğimiz gerçeklerimizdendi bunlar. Hayat da bir hikayeydi neticede. Dünyayla kurduğumuz temasa göre yazılan. Kendimizi var edebilmek için… Ölümü daha anlamlı kılmak için de mi? Belki. Başka ihtimallere açık kapı bırakarak elbet. Neticede herkes yaşayabileceğini yaşamıyor muydu?