Pişmaniyeden pamuk helvaya

İlk defa Ankara İstanbul hattında mavi trende gördüm pişmaniyeyi. Seyyar satıcılar iki hat arasında İzmit civarlarında trene biner pişmaniye satarlardı. Merakla ilk defa pişmaniye tattığımda ise neye uğradığımı şaşırdığımı hatırlıyorum. Bir topak koyun yününü andıran görüntüsü, hafif yapışkan tel tel dokusu, çok garip gelmişti bana. Nasıl yiyeceğimi anlamadığımdan önce çevredekileri seyrettim. Seyrederken yenme biçimi de garip geldi. Dökülmesin diye kafa hafif kaldırılarak ağza atılıp yenmesi cabası. Ağzın içini gıdıklayan lifli dokusu, ağızda dolanması ve damağa liflerinin batması ve kolay kolay boğaza doğru hareket etmemesi beni şaşırtmıştı. Hala pişmaniye yerken ağzım bir garip olur.