Tuzlasak da mı saklasak tuzlamadan mı kütürdetsek

Çocukluğumda üç tekerlekli arabalarda sokakta saman üzerine dağ gibi yığılmış salatalıkları satanları hatırlarım. Seyyar satıcı salatalığı hızlıca gözünün önünde soyar, tuzlar ve bir saman kâğıtta eline tutuştururdu. Çok da tadı olmayan ama dokusu kendine özgü olan salatalığı kütürdete kütürdete sokakta yerdik. Bana salatalık, yüzde 95 su içeren otsu tadı, hafif kelek kavunu çağrıştıran kokusunun yanı sıra öncelikli olarak keyifli bir doku tatmini vermiştir hep. Salatalık yerken kendimi yaz aylarında hissederim hâlâ. Aynı lezzeti evde deneyimlediğimizde ise bazı salatalıklar acı çıkardı. Bu garip bitter tat salatalığı yenmez kılar, gidip yenisini soymayı gerektirirdi. Sonradan sokakta, salatalığın acı tadını almak için ne yapılması gerektiğini öğrendim: Salatalığın ucunu kesip, kestiğiniz parçayı kesilen yerine çevire çevire sürtüyor, köpürtüyorsunuz. İyice köpürünce de biraz altından o kısmı kesip atıyor, kalanı yiyorsunuz.