New York Times yazdı: Paris'teki olimpiyat ateşi aslında ateş değil

Andrew Keh / The New York Times

Olimpiyat ateşi, aslında gerçek bir alev değil. Bir çeşit alev. Ama ateşten yapılmadı. Sadece ateşe çok benziyor. Olimpiyatlara ev sahipliği yapan her şehrin, bir yandan Oyunların geleneğini kabul ederken diğer yandan da çağa ayak uydurduğunu göstermek arasındaki çizgiyi aşmaya zorlayan birkaç temel görevi var. Esasen, her yeni ev sahibinin hit şarkıları çalması ama yine de dinleyicileri şaşırtması ve memnun etmesi gerekiyor. Bu şekilde alev olmayan bir Olimpiyat ateşi de elde edebilirsiniz. Paris 2024 organizatörlerine göre aslında bir sis bulutu ve ışık huzmeleri olan bir alev.

Bu alev 40 LED spot ışığı ve 200 sisleme nozulundan oluşan devasa bir kazanın içinde duruyor ve Oyunlar boyunca her gece havaya yükselecek devasa bir sıcak hava balonuna benzeyen bir şeye bağlanmış durumda. Pazar günü Paris'in merkezindeki Tuileries Bahçesi'nde bu alevi ziyaret ettim. Ellerinde fotoğraf makineleri olan turistler toplanmıştı.

Bir ateş gibi titriyor ancak yanında yürürken bacaklarımda bir spreyden kaynaklanan serin havayı hissettim, bu da iş başındaki illüzyonu hatırlatıyor. Tüm yapı dingin ortam ve bahçeyi çevreleyen 19. yüzyıl heykelleriyle çekici bir kontrast oluşturuyor. Paris 2024 Başkanı Tony Estanguet yaptığı açıklamada bu yeni alevin amacının Fransa'nın cesaret, yaratıcılık, yenilikçilik ruhunu yakalamak olduğunu söyledi.

Her gün 10 bin kişi ziyaret edebiliyor

Günde 10 bin kadar ziyaretçi alevi ve küresini yakından görmek için ücretsiz erişim talebinde bulunabiliyor, ancak internet üzerinden ön kayıt yaptırmak gerekiyor ve belirli slotlar için bilet bulmak zor. Her gün, gün batımında tüm mekanizma gökyüzüne yaklaşık 200 metre yükseliyor. Rony Gabali ve 10 yaşındaki oğlu Nelson, televizyonda gördükten sonra pazar günü oraya gitmeye karar verdiklerini anlattı. Gabali, nesneyi yakından görmenin oğlu için “harika bir hatıra” olacağını düşündüğünü söyledi. Alevin çok güzel olduğunu söyleyen Nelson, "Bana bir montgolfière'i hatırlatıyor" dedi.

Amaç da bu zaten. Bu düzenek Fransız tasarımcı Mathieu Lehanneur tarafından 1783 yılında insan taşıyan ilk sıcak hava balonunu icat eden Montgolfier kardeşler Joseph-Michel ve Jacques-Étienne'e bir övgü olarak tasarlandı. Bu versiyonun teknolojisi, devlete ait bir elektrik şirketi olan EDF tarafından sağlandı. Bu modern saygı duruşu, Paris'in şehrin güzelliğini Oyunlar için bir sahne olarak nasıl kullandığının bir başka örneğiydi.

Paris Belediye Başkanı Anne Hidalgo pazartesi sabahı French Bleu radyosuna yaptığı açıklamada kazanın, Eyfel Kulesi'ndeki Olimpiyat halkaları ve açılış töreni sırasında Seine Nehri'nden çıkan kadın heykelleriyle birlikte Olimpiyat Oyunlarının kalıcı bir mirası haline gelmesini umduğunu söyledi. Kazanı olağanüstü ve Tuileries Bahçesi'nin üzerindeki konumunu da muhteşem olarak nitelendirdi.

Gerçek Olimpiyat meşalesine ne oldu?

Yine de bu nesne, çekici olduğu kadar, başka bir soruyu da gündeme getiriyor: Yunanistan'dan yakılıp taşınan ve haftalarca Fransa'da dolaştırılan aleve, yani gerçek ateşe ne oldu? Paris Oyunları basın ofisi bir e-postada elektrikli alevin “gerçek Olimpiyat ateşi” olarak kabul edilmesi gerektiğini yazdı. “Olimpik hareket için sadece Oyunlar sona ermeden sönmeyen bir alev sembolü önemlidir” denilen açıklamada, "Kazanımızın özelliği ve içerdiği teknolojiler göz önüne alındığında, halkın hayranlık duyması için kazanın hemen yakınında yanan bir fener bulundurmaya devam edeceğiz" ifadeleri kullanıldı.

Bahçenin bir köşesinde ilginç bir şey gördüm: Beyaz bir standın üzerine yerleştirilmiş, müze sergisi gibi küçük bir cam kutu. Üzerine yapıştırılmış bir tabelada “Olympia'da, güneş ışınlarıyla yakılmıştır” yazıyordu. İçinde bir alev vardı, küçük, gerçek bir alev.