Halide Edip, hayatının bir kısmında kaldığı Zafiriadis Evi’ndeki mor salkımları da anmadan edemez. Beşiktaş taraflarında kalan çocukluk evi yanarak tarihe karışmıştır neticede. Mor Salkımlı Ev dokunaklı bir kitaptır. Ateşten Gömlek’in, Sinekli Bakkal’ın ve Handan’ın yazarının en samimi kitabı mıdır bu? Unutulamayan anılar satırlara dökülmek istenince... Soru sorulmaya değer. Ama şimdi mevzu bu değil. Zafiriadis Evi’ni de büyük samimiyetle anlatır, yazar. Bahçesi morsalkımların yanı sıra, gül ve hanımeli ile kaplıdır. Hepsi, yaralanmış ruhuna iyi gelmesi için midir? Denize uzanan çamlıklar duyguyu daha da güçlendirecektir. Oradan bu denizin maviliğine bakılınca neler ve kimler hatırlanır? Kendi söyleyişiyle maddi ve manevi muvazenesini bulmasını, aşçısını da yanına alarak, eşeğe binip çıktığı çamlıkta, akşama kadar kalarak, yiyip içmesine mi borçludur? Evler duygular ve hatırlarla güzelleşir, hafızamıza kazınır elbet.
19.08.2022 04:30
Burgazada’yı yazarsanız...
Virginia’nın bakışı
19 Ocak 2024
Mişima’nın dalgaları
12 Ocak 2024
Müfide Kadri’nin fırça darbeleri
05 Ocak 2024
Gölgede kalmış bir roman
29 Aralık 2023
O sularda kalanlar
Tüm Yazıları
22 Aralık 2023