Kıymadan bonfileye

Vegan ve vejeteryan okurlarımız kusura bakmasın lütfen ama etli yemekleri çok seven bir kültür olduğumuz söylenebilir. Ne kadar denizlerle çevrili olsak da Anadolu topraklarında her çeşit sebze, meyve, tahıl yetiştirilebildiğini düşünsek de bu tarım ve hayvancılığa yatkın büyük coğrafyada özellikle et pek sevilir. Peki hangi cins etler? Av etleri ile aramız pek iyi sayılmaz istisnalar dışında. Büyük baş hayvanlarda ise hayvanın sütü etinden önce gelir kültürümüzde. Biz tarihsel olarak küçük baş hayvan eti tüketmeyi tercih etmişiz. Kuzu, keçi, oğlak, koyun etleri sıkça geleneksel mutfağımızda karşımıza çıkıyor. Büyük baş hayvanda ise dana eti yeni moda oldu son dönemde. Küçükbaş hayvana göre daha az aromatik dana eti son birkaç on yıldır tercih nedeni. İşin garip tarafı dünyadaki en lezzetli kuzu etlerine sahip bir coğrafyada yaşarken, ırk olarak süte yatkın ırklardan büyükbaş hayvan etini tercih etmeye başladık her nedense. Hayvanların ırk tercihi yapılırken eti için, sütü için, her ikisi için, yünü veya derisi için yetiştirildiklerinden hayvanın ırkı, yaşı, hatta cinsiyeti etin tadını ve kalitesini etkiler. Anlayacağınız her kuzu veya her dana aynı tatta ya da kokuda değildir.  Yan yana, aynı akşam Güney Afrika, Avustralya, Yeni Zelanda ve Türkiye’den kuzu etlerini tatma şansım oldu. İnanın bana lezzet anlamında kimse kıvırcık kuzu etinin eline su dökemez. Bu bir tek benim kanım değil. O akşam benimle aynı tecrübeyi yaşayan neredeyse herkesin fikri. Kıvırcık dışında Karakaya, Merinos, İvesi, Dağlıç gibi birçok ırk var Anadolu topraklarında yetişen. Kimi yünü, kimi sütü, kimi eti için tercih ediliyor.  Büyükbaş hayvanlardan da bizde birçok yerli ve melez ırklarla beraber Holstein, Simmenthal, Angus, Jersey, Swiss Brown gibi birçok yabancı sığır mevcut Anadolu topraklarında. 

Arjantin'e İskoçya'dan gitmiş