Yılbaşı gecesi bomboş sokaklarıyla Selanik

27 Aralık Atina’dayız. Dün önce İstanbul’a geldik, bugün Atina’ya uçtuk. Yarın da Selanik’e geçiyoruz. Doğrudan Selanik’e uçamaz mıydık, elbette uçardık. Ama Atina’dan araba teslim alıyoruz, Selanik’e götürmek için. Küçücük, minicik, mini minnacık. Bu akşam otele yakın diye Zurbaran’da yiyiyoruz ama malum Covid’den çıktık, bir süre daha içki içmiyoruz. Canımız da istemiyor zaten. Yılbaşı üstü Selanik’te arayı Simten'lerle kapatırız. 28 Aralık Akşamüstü ancak vardık Selanik’e. Hem ufak hızlı bir alışveriş yapalım, yarın sabaha yumurta falan, hem de akşam yemeğini orada hallederiz diye Ergon Agora’ya giriyoruz. Saat Yunanlar için erken, 19.30, rahat yer buluyoruz, yemeği yiyip kahvaltı için ufak tefeği halledip eve. ‘Vasilopita tsoureki’yi yani çöreği kestik, içinde saklı para bana çıktı! 29 Aralık Sabahtan canımı Kapani pazar yerine atıyorum. Tüm alışverişimi halletmeliyim, Simten’le Bülent’le öğlen buluşuyoruz. Önümüzdeki günlerde daha çok dışarıda olacağız, ama yine de eve bir şeyler tamamlamak lazım. Sonra da yeni yıl kahvaltısında evde beraber oluruz demiştik, onu da düşünmeli. Ama onun bir kısmını beraberce hallederiz diye konuşmuştuk. Kapani’den sebze alışverişi ve köşedeki baharatçıdan eksik tamamlıyorum. Oradan Pantopoleio Thessaloniki, yani Selanik Bakkalı’na yollanıyorum. Şarküteri ve peynir hakikaten burada nefis. Ama arada çiçekçiye de uğrayıp eve taze çiçekler alıp dönüyorum. Yerleşiyorum, o arada misafirler arıyorlar, biz geldik diye. Saat 1’de sizi otelden alırız diye sözleşiyoruz. Oradan da doğrudan Kapani’ye geri gidiyoruz, köşedeki küçük Ouzeri’ye çöküyoruz. Basit güzeldir. Hiçbir şeyleri için olağanüstü diyemem ama basit, lezzetli, bir de etrafı seyretmesi çok keyifli. Buharda pişirdikleri, üzerine yoğurt ve pul biberle servis ettikleri bir lahana, uzoda flambe edilmiş füme uskumru, kızarmış peynir yiyiyoruz. Uzo içiyor beyler, biz Simten’le Retsina. Öğleden sonra uyumaya dağılıyoruz. Zaten Selanik bu demek, ye, iç, uyu, uyan devam et. Akşam Ladadika’daki +Trofi’ye gidiyoruz. B’ ile sevdiğimiz, keşfettiğimiz bir şef lokantası. Acayip güzel bir natürel Malagouzia içiyoruz, dünya kadar da yiyiyoruz ama aklımda en kalan poşe yumurta ve yılan balığı kombinasyonu. Nefis. 30 Aralık Günün tamamını mahallede geçiriyoruz. Öğlen Lokal’de salata-şarap; evin karşısında havalı bir şarküteri ve kafe açılmış, Da Cristo diye, bir heves gidiyoruz, biraz peynir, bolca füme deniz mahsulü alıyoruz. Hani yeni yıl sabahının kahvaltısı için. Öğleden sonra dinlenmece, akşam Marea. O da mahallede, buradaki favori balık lokantamız. Çok bilinen, sevilen, hakikaten iyi yemek yediğin klasik bir yer. Mesela bir kabak kızartırlar, efsane. Fritto misto, yani karışık deniz mahsulü tava, yıkılır. Taraması bizdekilerden iyi değildir söylemem lazım. Ama taze istiridye bulunur, dün öğlen yediğimiz uzolu uskumruyu çok iyi yaparlar, çok iyi yerli üzümlerden şarapları vardır, digestif seçenekleri iyidir, servis çok iyidir. Kısacası güzel lokantadır. 31 Aralık Evet yılbaşı. Ama kural çıkardılar, yılbaşında saat 10’da servis kapanacak diye. Biz zaten planımızı, güzel uzun bir öğleden sonra yemeği üzerine kurgulamıştık, sonra da uyur uyanır, gece 11 gibi Simten'lerin otelinin terasında içki için buluşuruz diye yapmıştık. Meydanda havai fişek gösterisi yapılırmış her sene, B’ öyle söylüyor, oradan da en iyi seyredilir diyor. Otel olduğu ve müşterisi de olduğu için “10’da biter” kuralına girmiyor. Öğleden sonra 2.30 gibi Mourga’ya gidiyoruz, galiba buradaki en favorimiz. Ufak bir şef lokantası, sadece balık ve deniz mahsulü yapıyorlar. Şahane bir natürel yerli üzümlerden şarap listeleri de var, tam bizlik. Hava da güneşli, dışarıda kaldırımdaki bir masada oturuyoruz, hem güneş hem yanan sobalar, akşam 6.30’a kadar yiyip içiyoruz. Bu da bizim yılbaşı keyfimiz. Sonra tabii uyku, saat 11’de tekrar buluşuyoruz. Ama evden otele yürürken, B’ şaşkınlık içinde, sokaklar bomboş. Covid ve bu “10’da biter” kuralı her şeyi, herkesi etkilemiş. Cıvıl cıvıl olur diyor ama nerede, terk edilmiş gibi. Neyse 12’ye dakikalar kala hakikaten havai fişek gösterisi başlıyor, meydandaki ışıklandırılmış çam ağacının etrafında ve sahilde insanlar toplanıyor. Ama gösteri biter bitmez millet dağılıyor. Sönük bir yılbaşı kutlaması. 1 Ocak Yeni yılın ilk günü! Hep inanırım ki, yılbaşının değil ama yılın ilk sabahı ne yediğin, ağzının tadını nasıl bulduğun en önemlidir diye. İşte biz de evde güzel bir hahvaltı sofrası kuruyoruz. Aslında daha çok brunch gibi. Bol şarküteri, peynir, iyi tereyağı, füme balıklar, bottarga var. Bir çılbır yapıyorum ama sarımsaklı değil. Bizim çılbırlar gibi değil yani. Bir ekşi krema bazı üstünde, poşe yumurta. Ekşi maya ekmeği kızartıyoruz, güzel bir Billecart Salmon Brut Rose açıyoruz, yeni yıla güzel giriyoruz. Yemeğin sonunda da İstanbul’dan Sedat’a siparişle yaptırdığım Christmas Pudding’i anında sosla servis ediyorum. Tabii bir de buranın adeti Vasilopita tsoureki kesiyoruz. Hani içindeki saklı para kime çıkarsa, yıl onun için bereketli geçer inanışı için kesilen çörek. Şansa bak, kesiyorum kendime bir dilim ve parayı buluyorum! Bu senenin bereketli ve ağız tadıyla geçmesi dileğimle, iyi yıllar.

Şemsa Denizsel

Diğer Yazarlar

Toksik maskülenlik yerini pozitif maskülenliğe bırakıyor

Higgs'in 13.8 milyar yıllık öyküsü

Siber iktidar mücadelesi

Stagflasyona yol açacak borç krizi kapıda

Çeşme Marina ve Plaj Dokuzbuçuk

Yılbaşı gecesi bomboş sokaklarıyla Selanik