Çılbır deyip geçmemek lazım

Her kültürde kahvaltı önemlidir. Bazıları kahvaltı etmeden evden çıkamaz. Hele de yumurta birçoğumuz için kahvaltının olmazsa olmazıdır. Yumurta mideyi uzun süre tuttuğundan mı bilmem ama haşlanmışı, çırpılmışı, sucuklusu, peynirlisi, her tarzda yumurta sabah sevilir kahvaltıda. İşin garip tarafı da farklı kültürler benzer biçimde farklı kahvaltılık yumurta reçeteleri yaratmıştır. Mesela batıda şarküteri ve yumurta ile bacon’lı omlet varsa bizde de sahanda sucuklu ya da pastırmalı yumurta vardır. Fransız şefler çırak alacakları zaman çırağın becerisini ölçmek için yumurta pişirtirler. Yumurta fazla pişerse kayış gibi olur ve sülfür kokusuna benzer bir koku yayar ortaya. Bu nedenden dolayı yumurtayı doğru pişirmek beceri ister. Haşlanmış da olsa, kızarmış da olsa, yumurtanın sarısı çok pişmemeli bence. Kafe kültürü geliştikçe yumurtalı yemeklerin sayısı da menüler de artmaya başladı. Omlet çeşitleri ve kullanılan malzemeler sahanda yumurta ve haşlanmış yumurtadan çıkıp otlu omlet, beyaz peynirli omlet diye çoğaldıkça çoğaldı. Bir de Benedict yumurtalar birçok menüde görülür oldu. İngiliz muffin’i üzerine kızarmış bacon, poşe yumurta ve Hollandaise sos ile yapılan bu Amerikan yemeği birçok kafe menüsünde mevcut bugün. Hatta türevlerini de görmek mümkün. Mesela bacon yerine füme somon kullanılınca, eggs Benedict, eggs Royal oluyor, içine sote ıspanak girince adı bu sefer Florentine oluyor, sosu değiştirip Béchamel sos kullanılınca Blanchard, peynirli Mornay sos kullanılınca da Mornay oluyor. Temel hep aynı. Poşe yumurta.